Miniemen U12
Is er nog water?
“Mag ik rusten, Dirk?”, “Ik kan amper ademen.”, “Is er nog water, Veerle?”, “Ik kan echt niet meer.”, “Moet ik er lang op, Dirk, of mag ik er sebiet terug af?”, “Zijn er weer zo’n sponzen zoals bij de training, Veerle?”. Nooit zoveel verzoeknummers om te rusten gehoord tijdens de pauze dan vandaag. De septemberse hittegolf hakt er duidelijk op in. In twee richtingen is het wikken en wegen om de vermoeide spelers zowel óp het veld te krijgen als even rust te gunnen.
Louis scoort vandaag het eerste doelpunt (0-1) dat op papier wordt genoteerd. Simikos treft daarna de paal. Na een uittrap van hun doelman staan we te ver van onze rechtstreekse tegenstanders. Als we deze geel-zwarte Daltons echter ruimte geven om de bal te controleren, zijn ze amper te houden. De thuisploeg voetbalt al langer dan vandaag op het hoogste niveau en dat is eraan te merken. Ze vangen op, draaien juist weg, dribbelen en leggen mooie combinaties op de kunstgrasmat. Het levert hen maar liefst vijf doelpunten na elkaar op. Dat Fille twee keer de paal treft en naast mikt, dat Bent twee keer vergeet om richting doel te lopen en dat Milan hoog over trapt, zijn slechts kanttekeningen. En toch. Het bewijst wel dat we niet bij de pakken blijven zitten en blijven knokken om de uitslag te beperken. Mathias, Ousmane en Louis knokken achteraan voor elke bal. En het lukt nog ook om terug in de wedstrijd te komen. Zo pakt Pelle in het slot van de match nog uit met een heerlijke dribbel tot zelfs voorbij de doelman en zo kan hij in een leeg doel scoren: 5-2. Ook Milan pikt nog zijn doelpuntje mee met een zalig afstandsschot van heel ver over de meevoetballende doelman: 5-3. Het slotakkoord is opnieuw voor Pelle, die een pass van Milan kan afwerken: 5-4.
Dat de thuisploeg in de eerste 25 minuten maar liefst zeven keer kon scoren, zullen we maar vergeten zeker? Onderstaande verslaggever was toen immers nog niet ter plaatse, dus daarvan is weinig of niets genoteerd. De 12-4 weegt dus véél te zwaar door. Onze jongens hebben zich, ondanks veel pech in het begin, niet uit hun lood laten slaan. Het was een les in alle facetten van het voetbal: duelkracht, voetballend vermogen, looplijnen, positiespel en samenspel. Maar onze jongens zijn blijven werken, blijven knokken, blijven voetballen en blijven proberen. Petje af voor die inzet. Moet er nog water zijn?
- Gegevens
- Hits: 598
Route 98. Kere keer were.
Geen kunstgras vandaag, maar wel in de volledige breedte op het A-veld. Midden van de opwarming drukken we even op de pauzeknop en maken we even tijd voor de ploegfoto (met jammer genoeg afwezigen Mathias en Stan) waarna we klaar zijn voor de wedstrijd tegen Gooreind. Traditiegetrouw verwachten we een spannende wedstrijd. Vanaf dit seizoen gaan onze boys maar liefst 4 x 20 minuten voetballen! Als ware robots, voorgeprogrammeerd of niet, zullen ze dus 20 minuten langer voetballen én op een groter veld. Benieuwd wat dat zal geven.
CTRL+C. CTRL+V. Kunnen we hier een verslag kopiëren en plakken van vorig seizoen? Het scheelt niet veel. Er zijn nog zekerheden. Na 3 minuten komen we, bij de eerste kans van de bezoekers, op achterstand en dat klinkt weer als een CTRL+ALT+DEL, even opnieuw opstarten. Twee minuten later pakken Pelle en Fille uit met een mooie één-twee-combinatie, waarna Pelle meteen de bordjes weer gelijk hangt. De volgende 10 minuten gaan op en neer maar zonder noemenswaardige kansen. In minuut 15 gaat het van Pelle langs Fille naar Bent maar zijn schot gaat naast. In de 16de minuut speelt Milan in op Pelle, maar zijn schot gaat recht op de keeper. Wanneer de bal vanop rechts bij Fille komt, maakt hij er met een strakke punter 2-1 van. Met wat geluk kan Fille ook de 3-1 scoren, in twee keer voorbij de keeper.
Het opnieuw opstarten in het tweede deel van de wedstrijd werpt meteen zijn vruchten af, want dit start met een weergaloos doelpunt. Een corner van Fille wordt door Pelle in één tijd met een volley verlengd in de verste hoek: 4-1. Nog geen minuut later wordt een harde knal van Milan geweerd door de keeper, maar Fille kan de rebound met links binnen knallen: 5-1. Opnieuw bloeit de wedstrijd dan even dood. We laten ons ook een beetje verrassen bij enkele tegenprikken van de bezoekers, waardoor we in 4 minuten tijd plots terug op 5-3 komen te staan. Na een geweldige doorsteekpass van Milan kan Fille gelukkig nog de iets geruststellendere 6-3 scoren net voor de rust.
Ondertussen hebben we al 40 minuten gevoetbald op het grote veld. De warmte hakt er dan ook nog eens op in en dus valt er in de laatste twee delen iets minder te beleven. Onze geprogrammeerde sjotters gaan even in slaapstand. Wanneer de Gooreindse meid met het hoofd de 6-4 scoort, is het weer tijd voor reboot. Halfweg het derde deel wordt een schot(je) van Bent geblokt, maar Louis kan de afvallende bal stevig in doel schieten: 7-4. Het vijfde doelpunt van de bezoekers zorgt toch weer voor onnodige spanning.
In de 64ste minuut pakt Milan weer uit met een mooie doorsteekpass. Alleen voor de keeper faalt Fille niet: de 8-5 geeft ons weer iets meer rust. Dit moeten we nu rustig uitvoetballen. In wat geharrewar voor eigen doel, gaat de bal ongelukkig via een Wildertse voet in doel. 8-6 is ook de eindstand. Met de backspace in gedachten, kere keer were naar vorig seizoen, starten we dus met een driepunter. ALT+F4, afsluiten maar.
- Gegevens
- Hits: 616
De ploeg van Dirk staat er meteen
Na een korte voorbereiding, of voor sommigen zonder voorbereiding, lopen onze jongens het vernieuwde B-veld op. De eerste minuten op het kunstgras is het even wennen. We hebben sporadisch al wel op zo’n ondergrond gespeeld, maar om dit ook ‘thuis’ mee te maken, lijkt even indruk te maken op onze jongens. Er zijn nog wel zekerheden: coach Dirk schuift ook nu mee door richting de U12 om de boys verder te doen ontwikkelen.
KSVW - Brasschaat 1-0
In de korte wedstrijdjes is het kwestie van zeker niet achter te komen. Een achterstand rechtzetten is immers geen sinecure. Wanneer de bezoekers de paal treffen, is dit schijnbaar het signaal voor onze boys om wakker te worden. Milan loopt de longen uit zijn lijf centraal in het middenveld. Pelle probeert de acties weer op te zetten met flankspelers Bent en Fille. Helemaal in het slot van de wedstrijd kan Fille er met een droge knal toch 1-0 van maken.
KSVW - Kalmthout 3-2
In de eerste helft van de wedstrijd gaat het leuk op en neer. Achteraan moeten Louis, Stan, Ousmane en Ferre soms alle zeilen bijzetten om KSK weg te houden van doelman Wout. Als ze er toch door geraken, is Wout er natuurlijk ook nog om hen het scoren te beletten. Na enkele goeie acties lukt het Bent dan toch om de 1-0 te scoren. Zijn schot is hard genoeg om via de keeper binnen te dwarrelen.
Na de kantwissel treft Fille eerst de lat, maar iets later wordt zijn voorzet door Ferre mooi binnengekopt: 2-0. Even lijkt het dan mis te gaan, want in 2 minuten tijd krijgen we evenveel doelpunten tegen: 2-2. Toch voelen we dat er nog meer in zit. Milan knalt richting doel, maar zijn schot wordt geblokt. Fille is goed gevolgd om de 3-2 binnen te tikken. Mission accomplished.
Na twee gewonnen wedstrijden, zijn we eerste in onze poule A. Dat betekent dat we nu worden ingedeeld met de andere twee ‘eerstes’ van poule B en C. Dat zijn Gooreind en Noorse. In die onderlinge wedstrijden worden plaats 1, 2 en 3 bepaald.
KSVW - Gooreind 3-1
Gooreind kennen we van de voorbije jaren als een geduchte tegenstander. We zijn dus op onze hoede voor deze paarse tegenstander. Na een corner van Fille gaat de bal mooi in doel door een paars been (van de tegenstander). Wanneer de keeper iets later de bal lost na een knal van Fille, kan Bent de 2-0 binnen tikken.
Wanneer Gooreind 2-1 maakt, wordt het toch weer even bibberen. In het slot zien we nog een mooi doelpunt. Ferre zet zich knap door, passeert enkele spelers en legt de bal tot bij Fille. Hij kapt naar binnen en schiet de 3-2 netjes in de pin!
KSVW - Noorse 1-1
Omdat Noorse 2-1 won van Gooreind en wij 3-1, hebben we genoeg bij een gelijkspel om het tornooi te winnen. Onze jongens komen gemotiveerd het veld op, ook al zijn vele tegenstanders groter en sterker. Bent is een gesel voor zijn tegenstander. Hij verovert de bal aan de achterlijn, kan toch nog voorzetten en via een geelgroen been gaat de bal in doel 1-0. Na de ‘rust’ treft Pelle nog de paal en aan de overkant moet Wout enkele keren goed tussenkomen. Een afstandsschot is niet te houden en zo komt iets later toch de 1-1 op het bord. Het is nu pompen of verzuipen, maar we houden het vast.
Dit gelijkspel (en vooral het doelpuntje extra tegen Gooreind) volstaat om goud te veroveren op dit tornooi.
Klaar voor ‘t seizoen? Dat moet nog blijken, maar goed begonnen, is half gewonnen, toch?
- Gegevens
- Hits: 555