Is er nog water?
“Mag ik rusten, Dirk?”, “Ik kan amper ademen.”, “Is er nog water, Veerle?”, “Ik kan echt niet meer.”, “Moet ik er lang op, Dirk, of mag ik er sebiet terug af?”, “Zijn er weer zo’n sponzen zoals bij de training, Veerle?”. Nooit zoveel verzoeknummers om te rusten gehoord tijdens de pauze dan vandaag. De septemberse hittegolf hakt er duidelijk op in. In twee richtingen is het wikken en wegen om de vermoeide spelers zowel óp het veld te krijgen als even rust te gunnen.
Louis scoort vandaag het eerste doelpunt (0-1) dat op papier wordt genoteerd. Simikos treft daarna de paal. Na een uittrap van hun doelman staan we te ver van onze rechtstreekse tegenstanders. Als we deze geel-zwarte Daltons echter ruimte geven om de bal te controleren, zijn ze amper te houden. De thuisploeg voetbalt al langer dan vandaag op het hoogste niveau en dat is eraan te merken. Ze vangen op, draaien juist weg, dribbelen en leggen mooie combinaties op de kunstgrasmat. Het levert hen maar liefst vijf doelpunten na elkaar op. Dat Fille twee keer de paal treft en naast mikt, dat Bent twee keer vergeet om richting doel te lopen en dat Milan hoog over trapt, zijn slechts kanttekeningen. En toch. Het bewijst wel dat we niet bij de pakken blijven zitten en blijven knokken om de uitslag te beperken. Mathias, Ousmane en Louis knokken achteraan voor elke bal. En het lukt nog ook om terug in de wedstrijd te komen. Zo pakt Pelle in het slot van de match nog uit met een heerlijke dribbel tot zelfs voorbij de doelman en zo kan hij in een leeg doel scoren: 5-2. Ook Milan pikt nog zijn doelpuntje mee met een zalig afstandsschot van heel ver over de meevoetballende doelman: 5-3. Het slotakkoord is opnieuw voor Pelle, die een pass van Milan kan afwerken: 5-4.
Dat de thuisploeg in de eerste 25 minuten maar liefst zeven keer kon scoren, zullen we maar vergeten zeker? Onderstaande verslaggever was toen immers nog niet ter plaatse, dus daarvan is weinig of niets genoteerd. De 12-4 weegt dus véél te zwaar door. Onze jongens hebben zich, ondanks veel pech in het begin, niet uit hun lood laten slaan. Het was een les in alle facetten van het voetbal: duelkracht, voetballend vermogen, looplijnen, positiespel en samenspel. Maar onze jongens zijn blijven werken, blijven knokken, blijven voetballen en blijven proberen. Petje af voor die inzet. Moet er nog water zijn?
