11 spelers zijn beschikbaar voor de thuiswedstrijd tegen de kleurgenoten van Gooreind, die vandaag in het wit optreden. Wout zal als fluomannetje (lees: keeper) optreden vandaag. Mathias keert terug uit ziekte en neemt zijn vertrouwde liberopositie weer in. Ousmane, Ties en Sen wisselen de backposities af. Op het middenveld lopen afwisselend Milan, Louis, Ferre en Fille. Vooraan vervangen Pelle en Bent elkaar in de spits.
Uit welingelichte bron vernam de verslaggever dat de opwarming heel slecht verliep. Uit de vorige jaren weten we al dat Gooreind geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken. Toch denken verschillende spelers dat dit een kat in een bakkie zal worden. Slechte kaatsballen (of zijn het in dit verslag ‘kat’sballen), weinig focus, een beetje onnozel doen,... Het muist wat van katten is en toch… Op deze manier zijn we een vogel voor de kat.
En zo blijkt… In het eerste kwart is de kat in het garen. Duels worden verloren en ons gekende combinatiespel komt er niet uit. We krijgen 4 (!) keer hetzelfde doelpunt tegen. Op een corner blijft de bal hangen en kijken onze kerels allemaal de kat uit de boom. Niemand zet er zijn voet tegen en de bezoekers doen dat natuurlijk wel. Tussendoor kan Fille een lange bal doorkoppen waarna Bent toch even een tegentreffer kan maken. Op het einde van het eerste kwart treft Pelle de lat nog. Toch staan we 1-4 achter na 15 minuten.
Een donderpreek van coach Dirk is het gevolg. En niet meer dan terecht. Een slapende kat vangt geen muizen. Het moet gedaan zijn met die speelsheid en het kattekwaad, zowel tijdens de match, als tijdens de opwarming als tijdens de training. We komen om te voetballen. In het tweede kwart beginnen we ons te weren als een kat in de krullen. Milan treft met een mooi schot de paal, Wout houdt ons met een kattesprong in de wedstrijd en Louis kan een knappe lange run net niet afronden. Hij besluit op de keeper.
‘t Is hier niet van de poes, maar in het derde kwart komen we erdoor. Bent, Fille en Milan mikken ook op de keeper. Fille treft met een mooie vrije trap de lat. Milan, Pelle en Fille zetten dan een mooie combinatie op. Die laatste kan Bent bereiken die de 2-4 binnentrapt. Pelle kan in de draai net niet binnen het kader mikken.
We geloven er nog steeds (of terug) in. Het kan nog gebeuren in het vierde kwart. We hebben ook de kansen. Pelle trapt nogal onbesuisd over. Bent, Ferre, Pelle en Milan zijn echter poeslief voor de vrouwelijke doelman. Ook Fille kan zowel met links als met rechts niet naast de keeper mikken. Onze 3-4-aansluitingstreffer wordt door de VAR nog afgekeurd. Soms zit ook alles tegen natuurlijk. Een pluim nog voor Wout die in de penaltyreeks enkele fraaie reddingen uit zijn handschoenen tovert!
Vandaag was het van ‘mis poes’. Jammer, want deze wedstrijd konden we echt winnen. We verliezen de match echter nog voor ze echt begonnen is. Soms moeten we een kat een kat noemen. Ach, tot zover dit euh, kattebelletje? Hopelijk sturen er weinig spelers hun kat deze week op training en wordt er hard en goed gewerkt. En eigenlijk zijn we er gerust in, want een kat komt altijd weer op zijn pootjes terecht!
Groeten
Tim
