klinkende overwinning!
De dag start met een soort teambuilding: individuele foto’s én een ploegfoto van het U10-sterrenelftal. Wie weet worden deze foto’s later wel bovengehaald… “Het begon allemaal oep de Wuldert…” Voor de foto is iedereen (met net kapsel) aanwezig; voor de wedstrijden moeten er nog enkele jongens afhaken. Op een kleiner veldje naast het wedstrijdterrein kan hulptrainer Ruben nog wat ballen met de wisselspelers.
Een soort basisopstelling start aan de wedstrijd tegen Mariaburg: Boris uiteraard in doel; lopers Sen en Wout op de backposities, ‘niet-met-mij’-Matthias centraal achteraan, box-to-box Milan centraal, actiemakers Fille en Ferre op de linkse en rechtse flank, wroeter en wringer Pelle is de diepe spits van dienst. En ons loslopend wild (positief bedoeld) kent de taak: ze weten hun positie, krijgen soms de vrijheid om los een actie uit de mouw te schudden, weten waar lopen én ze moeten wildenthousiast zijn!
Al snel is duidelijk dat deze wedstrijd zich vooral op de helft van Mariaburg zal afspelen. Eerst draait Fille nog een hoekschop tegen de tweede paal en mist hij onbegrijpelijk alleen voor de doelman; toch kan hij de 1-0 binnen trappen, na een vrije trap van Milan. Het is diezelfde Milan die met twee identieke doelpunten de score kan uitdiepen tot 3-0. Een afstandsschot van bijzonder ver van Louis gaat maar nipt naast. Ondertussen hebben Sen, Matthias en Wout niet al te veel werk. Onze doelman (“ik heb nog niks moeten pakken”) vindt het voorlopig maar een saaie wedstrijd…
In het tweede kwart komen heel wat nieuwe spelers tussen de lijnen: Stan, Ties, Bent, Nick en Louis maken nu hun opwachting en onze gasten gaan gewoon verder zoals in het eerste kwart. Milan scoort de 4-0, Fille en Bent zien hun schot afgeblokt worden en na niet stevig genoeg verdedigen door 4 à 5 Wildertspelers kan een bezoekende speler ongehinderd de 4-1 binnen knallen. Boris zat er nog aan met zijn vingertoppen, maar het was te hard om dit schot uit zijn doel te houden. Net voor het einde van het tweede kwart kan Pelle de 5-1 scoren.
Halfweg wordt er uiteraard van kant gewisseld. Nu spelen onze jongens richting het talrijk opgekomen thuispubliek dus hopelijk geeft dat nog wat vonken. Er zijn wel kansen en de ooh’s en de aah’s weerklinken naast het veld, maar het is toch even wachten op de 6-1. Het is Wout die balverlies van Mariaburg kan verzilveren tot een doelpunt. Opvallend is ook nog een schitterende actie van Simon die foutief moet afgestopt worden. De daaropvolgende vrije trap voor Milan wordt prompt door Simon zélf richting doel geknald. Ei zo na ging die bal er nog in ook.
In het laatste kwart krijgen we nog één doelpuntje binnen, maar kunnen we de score ook nog uitdiepen met twee goals van Milan én een doelpunt van Sen die goed gevolgd is en ook héél blij is met zijn doelpunt! Ook de penalty’s na afloop gaan bij vele jongens vlotjes in de hoek. Hier en daar wordt er vooral hard geknald, maar recht op de keeper. Als die jongens ook nog richting de hoek trappen volgende week, gaan binnenkort alle ‘pinanti’s’ erin! Dat Boris er nog veel uit zijn doel zal rammelen, staat ook buiten kijf. En dat de sfeer in het U10-team goed zit, bewijst den “Boven op den berg” die na de match weerklinkt bij alle spelers. En ook de supporters genieten steeds met volle teugen. In de kantine wordt de match besproken en rustig nagepraat; buiten wordt door niet nader genoemde ‘voetbalmoeders’ ook euh…rustig gevierd. Wit wijntje?
Groeten
Tim