Zonder Dirk en zonder Veerle naar de match… het is eens iets anders. Gelukkig zijn onze U10-sjotters ook al gewend aan coaching door Yves, Stijn en Tim. Het gelegenheidstrainerstrio heeft er zin in, net als de aanwezige 9 spelers. Tijdens de opwarming is er al een positieve vibe. Je voelt dat onze jongens klaar zijn voor deze wedstrijd.
Met Boris in doel, Stan-Mathias-Simon achteraan, Fille-Louis-Ferre op het middenveld en Pelle in de spits staat iedereen op zijn vertrouwde (of favoriete) positie. Sen rust nog even uit om na 7 minuten in te vallen en dan de pannen van het dak te spelen. Een sterke bank is belangrijk! Het overwicht is voor ons in het begin van de wedstrijd. We drukken onze paarse (vandaag witte) tegenstander op hun helft maar het lukt nog niet om echte kansen te creëren. De eerste tegenaanval van Gooreind gaat wel binnen. Tegen het spel in staat het dus plots 1-0. Pelle neemt daarna een botsbal vol op de wreef vanop 20 meter, maar de bal gaat net niet over de keeper. Weer is het Gooreind dat nu aan de overkant de 2-0 kan scoren. De thuisploeg droomt al van de overwinning, maar dat is zonder onze veerkrachtige spelers gerekend. De aftrap na de 2-0 begint bij Pelle, die de bal naar Louis teruglegt. Louis geeft een verre, hoge bal naar Fille die met een mooie controle de bal meteen voor zijn rechter legt en feilloos binnenknalt. Met 2-1 gaan we even drinken.
Het tweede kwart gaat leuk over en weer. De kansen zijn er aan beide kanten en deze keer valt het doelpunt aan de voor ons juiste kant. Ferre zet zich sterk door op de rechterflank en gooit de bal voor doel. Onder druk van onze aanvallers wordt de bal door een Gooreindse verdediger in eigen doel verwerkt: 2-2. We kunnen een tegendoelpunt vermijden in dit kwart. Boris staat sterk te keepen en onze verdedigers Mathias, Sen en Stan halen ook een hoog niveau. Louis heerst centraal op het middenveld. Fille en Ferre mogen de aanvallende acties maken op de flanken en Pelle zorgt voor het wroet –en stoorwerk vooraan. En wat gezegd van Simon, die net ervoor even mocht rusten? Tegen zijn meisjestegenstanders speelt hij de match van zijn leven. Hij geraakt tijdens de pauze nog amper tot de zijlijn (of zou dat zijn omdat hij geen eten krijgt thuis?) maar wil kost wat kost blijven staan! Die sterke bank, weet je nog wel…
Na de kantwissel komen we met een iets andere opstelling aan de aftrap. Pelle gaat op de flank spelen en Stan wordt de diepe spits. Fille neemt even rust en dat zal later in de wedstrijd zijn vruchten afwerpen (opnieuw is de sterkte van de bank belangrijk). Handige tactische zet van Yves. Gooreind helpt ons wéér een voetje met een own-goal, want een corner van Ferre wordt in eigen doel getrapt. Voor het eerst deze middag staan we op voorsprong. Fille komt terug in de ploeg en is even niet meer te houden. Na een corner van Gooreind kan hij vanaf de eigen achterlijn oprukken. Hij zoekt de één-twee met spits Stan, die de bal mooi terug aflegt naar Fille. Met binnenkant rechts mikt Fille onder de uitgekomen keeper en het staat 2-4. Bij de 2-5 vertrekt Fille weer helemaal achteraan, deze keer gaat hij langs links voorbij de laatste verdediger om de bal dan buitenkantje rechts in de verste hoek te plaatsen. Kort daarna lanceert de thuisdoelman met een verre uittrap zijn ploegmaat die de bal net voor de uitgekomen Boris kan raken en dan in een leeg doel kan binnen trappen. Zo wordt het toch nog spannend. De 4-5 valt nog na minder uitverdedigen van onze jongens, maar die valt eigenlijk nét in blessuretijd, dus de winst is binnen! Boven op den berg, Gooreind is eraan! De andere bank (lees: een deel voetbalmoeders) vindt het wel straf dat onze jongens zingen voor een 4-4-gelijkspel of zelfs een 4-3-verlies volgens eentje. Amai, ze zingen zelfs na zo’n goeie match. Bij de nabespreking en het wijzen op de 4-5-overwinning wordt ‘het steunen van de plaatselijke horeca’ als excuus ingeroepen. Zij begonnen voor de match al een driepunter te vieren. Een sterke bank blijkt andermaal erg belangrijk…
Groeten
Tim
