Dat het een middag ging worden vol uitdagingen, hadden we vooraf niet zien aankomen…
De eerste uitdaging kondigt zich al aan in de dagen voor de wedstrijd. Coach Dirk kan er dit weekend niet bij zijn, dus nemen papa’s Yves en Tim even over. Door enkele quarantainegevallen valt de selectie automatisch in een plooi van 11 spelers: Mathias, Sen, Ties, Simon, Louis, Milan, Ferre, Wout, Bent, Fille en ook Boris kan in laatste instantie nog aansluiten. Kunnen we een overwinning binnenhalen zonder de instructies van Dirk?
De tweede uitdaging is de verre verplaatsing naar Berendrecht. Met net voor de terreinen nog een omleiding is het voor velen geen sinecure om tijdig aanwezig te zijn. We zien zelfs een ouder langs de achterkant van de velden binnenkomen… De opwarming start slechts een kwartier voor aanvang van de wedstrijd en sommigen doen het bijna zonder opwarming. Ach ja, op deze leeftijd komen ze daar nog nét mee weg…
Uitdaging drie kondigt zich aan bij het betreden van de Berendrechtse accommodatie. De geur van hamburgers en hotdogs komt de spelers (en begeleiders) al tegemoet dus daaraan weerstaan tot na de match, zal ook niet simpel worden.
Ook voor Berendrecht is er een serieuze uitdaging. Door klasquarantaines ‘in de polders’ hebben zij slechts 10 spelers ter beschikking… voor 2 (!) wedstrijden. De spelers die ons partij geven, hebben dus al bijna een volledige wedstrijd gespeeld. Toch nu al een pluim voor hun inzet en doorzettingsvermogen!
De wedstrijd dan. Boris staat weer onder de lat. Mathias, Simon en Sen starten in de achterlinie. Fille, Milan, Ferre en Wout nemen ook hun gekende plaatsen in. De eerste minuten is het wat zoeken; we zijn nog niet goed wakker (of wel wakker, maar nog niet volledig opgewarmd) en de focus is er niet volledig. Vooral achterin is de speelsheid nog aanwezig (uit het niets gaan zitten of liggen is de verdedigers niet vreemd vandaag). De eerste goal is eentje zoals op training: tiki-taka. Fille verovert de bal op links, speelt in op Milan die op zijn beurt Ferre vindt aan de rechterkant. Met een harde knal zet hij de 0-1 op het bord. Niet veel later valt een bal op grote afstand van het doel voor de linker van Milan die verschroeiend uithaalt, maar zijn bal zoeft net over de lat. Een vrije trap in de linker benedenhoek van Fille verdubbelt de score en wanneer hij een uittrap van de keeper kan onderscheppen, kan hij met links de 0-3 scoren. Bent loopt ondertussen in de spits en komt drie keer alleen voor de keeper, maar twee keer de thuisdoelman en één keer de paal beletten hem om te scoren.
Het is Simon die als eerste terugkomt op de geuruitdaging van bij de inkom: “Het is 0-3, eigenlijk kan ik nu een hotdog gaan eten hé.”
Het tweede kwartje begint met een kopie van de 0-3. Fille heeft door naar waar de keeper gaat uittrappen, onderschept en knalt meteen binnen: 0-4. Aan ons doel haalt Boris een kans schitterend uit zijn doel: hij redt maar de bal blijft bijna op de lijn hangen. Met een kattensprong en een ultieme vuistslag kan hij de bal nét op tijd wegtikken voor een aanstormende aanvaller. Verdedigers Sen, Louis, Simon en Mathias vinden stilaan hun gekende focus en maken ook stilaan gewag van een clean sheet. Zou dat eens lukken? Wout dribbelt vooraan de pannen van het dak, maar in de afwerking zit het hem niet mee vandaag: de paal, net naast en over de goal… Opnieuw moet Boris zijn kunnen tonen op een schot. Ferre vindt in het geharrewar met links wel een klein gaatje om zachtjes de 0-5 te scoren.
Na de kantwissel volgen weer twee uitdagingen, want een deel van onze supporters blijft hangen in de kantine en we moeten het dus met minder aanmoedigingen doen vanaf nu. We zien hetzelfde éénrichtingsvoetbal met een ietwat andere opstelling. Weer een uitdaging voor sommigen om eens op een ongewone positie te spelen. Sen gaat eens libero spelen, Mathias schuift zelfs eens door naar de rechterflank en Fille en Milan wisselen ook onderling van plaats. Bent geeft nog extra gas: 0-6 en 0-7. Tussendoor treft hij nog de lat. Fille kan centraal doorgaan en alleen voor de keeper faalt hij niet: 0-8.
In het laatste kwart laten we ons alsnog verrassen met een (mooi) tegendoelpunt. Vanop hun linkerflank haalt een Berendrechtse aanvaller hard uit en de bal gaat in de kortste hoek binnen. Even voelt dit als een dreun, want die 0 houden was inmiddels écht een doel geworden. Milan kan vanop onze linkerflank de 1-9 scoren. Fille zet de dubbele cijfers op het bord met een droge knal: 1-10. Aan het laatste doelpunt van de wedstrijd gaat wel een zéér mooie actie vooraf: tijdens het opstellen voor de hoekschop ziet Louis in zijn ooghoek dat een knuffeltje van een klein kindje over de platen valt. Hij snelt naar de kant om dit op te rapen en terug te geven aan het kindje. Dat hij dan 15 seconden later de bal in eigen doel kopt in de kluts met Boris, maakt totaal niet meer uit. De eindstand is 2-10.
De laatste uitdaging zit ‘m in het verorberen van een hamburger of hotdog zonder te smossen. Vooral duivel-doet-al Veerle heeft hier last mee. Over de saus in haar haar en op haar jas zullen we best niets vermelden in dit verslag… Smakelijk!
Groeten
Tim