Met de 6 overwinningen op een rij trekt team U10 vol zelfvertrouwen richting Kapellen. 11 spelers en een heleboel supporters maken de vroege verplaatsing naar Noorse. Na een koffie, cola of watertje (en natuurlijk een stevige opwarming van de spelers) kan de match beginnen.
Vele vertrouwde posities worden ingenomen en onze jongens zijn er klaar voor. Na een mooie combinatie van Milan en Fille is het Pelle die al snel de 0-1 kan scoren. De supporters dromen alweer van een volgende driepunter. Wanneer Pelle de bal aflegt voor Fille, maakt die de actie, maar zijn schot met buitenkant rechts gaat nipt naast. Jammer genoeg verstapt onze keeper Boris zich (niet verrassend op dit veld) en het gaat daarna met zijn pijnlijke voet ook twee keer mis bij het uitvoetballen. Op het einde van het eerste kwartje staan we dan ook 2-1 achter.
Het tweede kwartje knokken we ons terug in de wedstrijd. Stevige duels worden uitgevochten (niet zelden door Stan, Ties, Sen en Mathias) en de aanvallende acties volgen elkaar op. Een mooie corner van Ferre belandt voor de linker van Milan, maar zijn schot gaat net over. Iets later treft Ferre de lat en nog iets later vindt Louis na een mooie beweging Fille die vanop zijn linkerflank naar binnenkomt en de bal in de verste pin trapt: 2-2! Voor ons doel gooit Stan zijn hele lijf in de strijd om de bal te blokkeren en Mathias kan op zeer rustige wijze een bal van de lijn halen. Zo gaan we rusten met 2-2 op het bord.
Ook na de kantwissel blijft de wedstrijd vlot over en weer gaan. Boris gooit zijn handdoek, euh handschoenen in de ring (lees: zijn voet speelt hem toch teveel parten) en Ferre neemt zijn plaats onder de lat in. Hij heeft al meermaals bewezen dit naar behoren te kunnen uitvoeren en ook in dit kwartier pakt hij regelmatig uit met enkele reddingen. Aan de overkant staat de lat wéér in de weg. “Het zijn hier kleine goals”, geven onze spelers als reden. Milan verdeelt en heerst over heel het veld en dribbelt bij momenten alles aan flarden. Na wat geharrewar valt aan de verkeerde kant dan toch het doelpunt: 3-2 voor Noorse.
De koppen worden bij elkaar gestoken, enkele extra richtlijnen en tips worden gegeven. Het is nu ‘van de moetes’ om toch nog een gelijkspel of meer te kunnen boeken. Doelpogingen van Wout, Fille, Pelle en Milan leveren niets op. Achteraan zijn we weer blij met de stevigheid van onze krachtpatsers Mathias, Stan, Ties en Sen om Noorse counters in de kiem te smoren. En dan vindt Louis –weer hij, net als vorige week– het welletjes geweest. Met een mooie knal zet hij de bordjes weer –verdiend– in evenwicht. Het was zwoegen en zweten, puffen en ploeteren, lopen en werken op een lastig veld met ja… te kleine goals.
Groeten
Tim
