Deze week was het op het veld van Gooreind dat onze U10’tjes moesten zijn.
De geur die daar in de kleedkamers hing, was iets minder fijn.
David zei: “Ach mannekes, das 3 keer inademen en dan ruik je dat niet meer”
’t Had zeker iets te maken met het regenweer.
Na een paar afmeldingen, bleven ze nog over met acht.
Het zou dus aankomen op heel wat doorzettingsvermogen en kracht.
Zonder rusten bleven ze er met z’n allen voor gaan.
Ze hebben echt wel allemaal hun mannetje gestaan.
Tijdens het eerste kwartje was het een beetje draaien en keren.
Het was dan ook nog even wachten op kansen creëren.
Jammer genoeg moest Warre de 1-0 vanachter zijn doellijn halen en was dat voor iedereen wel eventjes balen.
In het tweede kwart kwam er al eens wat meer samenspel aan te pas en voelden onze toppers zich beetje bij beetje wat meer in hun sas.
Deze keer was het aan ons en schoot Gus de gelijkmaker binnen.
We konden na de rust dus terug met een gelijkspel beginnen.
Kwartje drie konden we vol frisse (ja, ’t was fris) moed beginnen, en uiteraard geloofden we er met z’n allen in dat we nog konden winnen.
Dat had Lander ook verstaan, want zijn schot schoof de keeper voorbij.
De 1-2 was een feit en dat maakte spelers en supporters heel blij!
De laatste 15 speelminuten haalden we nog even alles uit de kast, maar spijtig genoeg werden we met een tegengoal verrast.
In de slotminuten toverde Warre nog een wereldsafe uit zijn handschoenen.
En wat er ook gezegd: Onze U10’tjes blijven onze kampioenen!!
