Bij de samenkomst ‘oep de Wuldert’ vindt Stef meteen de sleutel om de code van Mariaburg te kraken. In zijn enthousiasme gooit hij deze echter meteen weer verder het veld in. De tactische richtlijnen zullen dan toch van coaches Benny en David moeten komen, die vandaag over 9 spelers beschikken. Ze vestigen zelf de aandacht op het feit dat ze laatst aankomen op de afspraak, maar gelukkig zijn ze écht met hun vak bezig. Bij een noodstop onderweg (lang leve het draaien en keren via Waze) blijkt dat de trainers al de nodige filmpjes bestuderen tijdens ‘de lange reis’ richting Mariaburg.
Na de nodige opwarmingsoefeningen zijn onze boys klaar voor de match. In de vertrouwde 2-3-2 starten we de wedstrijd, al durven onze U10-toppers soms automatisch (en het blijkt nodig vandaag) in een iets meer controlerende 2-4-1 optreden. Nadat we achteraan iets teveel ruimte geven, kan de nummer 6 van de thuisploeg er met een onhoudbaar schot 1-0 van maken. Onmiddellijk daarna wordt Gus alleen op de keeper afgestuurd. Op onorthodoxe wijze en met een zalige schijnbeweging (lees: met links naast de bal, met rechts tegen de bal en dan nog door de benen van de keeper) kan hij er 1-1 van maken. Achteraf verklaart hij eerlijk dat dit niet zo de bedoeling was… Aan de overkant valt een lucky shot (een verdediger die de bal hoog wegtrapt) in doel achter onze grabbelende doelman Louîz: 2-1. Wanneer Twan Stef kan vrijspelen, twijfelt deze laatste niet. We komen -ook met een gelukje, want de bal wijkt af- opnieuw gelijk. Nog steeds in datzelfde eerste kwartje komen we zelfs 2-3 voor. Gelukkig kan trainer Benny zich net inhouden, want hij wil net roepen ‘eerst controleren en dan kijken en voorzetten’ wanneer Gus vanuit een erg scherpe hoek de bal onder de keeper kan trappen. Wanneer Louîz ietwat onbesuisd de bal probeert te pakken (“da’s straks geen eten”, volgens mamalief), is het alsof de duivel ermee speelt en gaat de bal er toch in: 3-3. Acties van Alexander en Twan brengen net niet onze vierde doelpunt op het bord. Met het gelijkspel gaan we dus even pauzeren.
Als het tweede kwartje ook zo gaat verlopen, dan wordt het hier een duivelse score. Tijdens de korte pauze hebben de trainers van beide ploegen schijnbaar toch enkele tips en bijsturingen doorgegeven aan hun spelers. Het samenspel verloopt moeilijker en er zijn veel minder kansen. Toch hebben wij de grootste mogelijkheden om die vierde treffer te scoren. Een schot van Alexander heeft net te weinig kracht, Gus heeft meermaals pech in de afwerking en na een stevige knal van Vince kan Yassin de rebound net niet tussen de palen krijgen. Op de counter komt de thuisploeg er soms vliegensvlug uit, maar Mats, Matthias en Louîz staan pal om de spitsen het scoren te beletten.
In het derde kwart neemt Mariaburg het terug over. Matthias moet alsmaar ‘steviger’ in duel gaan (maar dat woordje wordt hem tijdig toegeroepen door de papa, zo beweert hij ook zelf) en Mats loopt de gaten achterin goed dicht. Toch kan de ‘nummer 6’ weer ontsnappen en hem mag je geen ruimte geven: 4-3. Aan de overkant kan Gus met een mooie vrije trap de 4-4 scoren. Na een actie langs rechts zorgt Gus voor een hoge voorzet, maar Alexander komt net te laat om die in doel te lopen. Na dit derde kwart komt de overijverige terreinverantwoordelijke al het veld op en worden de potjes (aka de zijlijn) opgeruimd, alsof de Duvel ermee gemoeid was, en dat nog voor de middag.
Onze coaches halen nu alles uit de kast (“als je niet loopt, mag je niet naar de kermis”) om onze boys nog extra aan te moedigen. Vooral Stef wil duidelijk over de foor gaan, want in die eerste minuten gaat hij er vol tegenaan! Als een duivel uit een doosje valt toch plots die 5-4. Ook daarna heeft de thuisploeg nog enkele kansen, maar Louîz kan de bal uit zijn doel ranselen en Mats is snel genoeg uit de muur om een vrije trap onschadelijk te maken. Het snijdt echter onze benen niet af, want we blijven vol voor die gelijkmaker gaan. In de alles of niets-modus gaat Louîz bijna libero spelen en drukken we de tegenstander op de eigen helft. We hebben echt nog de kansen om 5-5 te scoren… Een knal van Gus gaat op de lat en Yassin heeft zijn dagje niet, want normaal trapt hij zo’n rebound binnen. Niet veel later gaat een schot van Yassin nog op de keeper en ook een wanhoopspoging van Twan (een schot van heel ver) kan de thuiskeeper niet meer verrassen. Maar opnieuw… de bal wil er niet meer in, alsof de duivel ermee speelt. Zo blijft het na een spannende, boeiende wedstrijd 5-4 voor Mariaburg.
Of ze nu toch naar de kermis mogen? Daar speelt de Duivel mee, al schat ik van wel… want onze jongens hebben hard gewerkt, goed meegespeeld en veel geleerd in deze match.
Groeten
Tim
