De U10-caravaan richting de verre (of verste) verplaatsing naar Minderhout is deze keer beperkt tot slechts twee auto’s. Aangekomen tussen de uitgestrekte velden worden de spelers herenigd met elkaar en trekken ze meteen de kleedkamers in voor de eerste tactische richtlijnen. Tijdens de opwarming blijkt al dat de thuisploeg (en dat weten we ook nog van vorige keer) enkele stevige kerels in de rangen heeft lopen.
Het is ook hun grote, sterke nummer 10 die meteen de ban breekt. Hij neemt de kortste weg rechtdoor en is niet af te stoppen: 1-0. Niet veel later gaat een knap schot vanop de rechterflank hoog in doel, waar Warre geen verhaal tegen heeft. Onze boys krijgen meteen les in efficiëntie. We kunnen niet het voetbal spelen dat we gewend zijn door de felopzittende groen-witten. Dat is een duidelijke les in duelkracht. We proberen op stilstaande fases dan maar in de wedstrijd te komen. Een hoekschop van Gus wordt door Mats over getrapt. Niet veel later geeft Gus een vrije trap die rechtstreeks in doel gaat. Ondergetekende is formeel (en laat ons zeggen toch ook wel het merendeel van de supporters, aan onze kant toch): de bal wordt onderweg lichtjes beroerd door een verdediger of keeper, waardoor het doelpunt moet tellen. De scheids keurt het doelpunt echter af op aanraden van de thuistrainer. Wanneer enkele minuten later aan de overkant de 3-0 valt, gaan de poppen aan het dansen. De thuiscoach en David gaan verbaal stevig in de clinch, waarbij niet mis te verstane verwijten naar elkaar geslingerd worden, die we op papier beter niet herhalen. De laatste actie van het eerste kwartje komt van Lander, maar Joppe kan er geen positief vervolg aan geven.
Mogelijks heeft David toch het vuur wat in de ploeg gekregen want we herpakken ons. We kunnen nog steeds te weinig voetbal brengen, al is dat ook vooral –eerlijk is eerlijk– de verdienste van de thuisploeg. Op een lage voorzet van Gus kan Mats net zijn voet niet tegen de bal zetten. Wanneer Lander een lage voorzet geeft, glijdt een thuisspeler de bal net naast doel. Onze kerels geven niet af en gaan stevig in het (duw)verweer, ze gaan het spel van Minderhout voor een stukje meespelen. De scheids fluit echter enkele keren een duw van ons af, terwijl de nummer 10 van groen-wit heel de tijd hetzelfde doet.
De hooligans, euh supporters van KSVW, en ze waren best talrijk, maken dit dan ook duidelijk aan de scheids tijdens de pauze, waardoor na de kantwissel toch ook wat in ons voordeel wordt gefloten.
Na de kantwissel moet het aan de overkant van de supporters gebeuren. Het zonnetje is ondertussen weg en het wordt kouder. Toch verwarmen de supporters zich aan de inzet van onze jongens en de spanning van de wedstrijd. Ook in het derde kwart kunnen we de thuisploeg weghouden van ons doel. Warre heeft echt weinig werk vandaag, al komt hij wel enkele keren ver en gepast uit. Ook wij kunnen weinig echt uitgespeelde kansen bij elkaar voetballen. Een knal van Gus gaat recht op de keeper, de rebound van Matthias wordt afgeblokt. Na een vrije trap van Louîz belandt de bal voor de voeten van Yassin, maar hij heeft te veel tijd nodig waardoor de uitgelezen kans op een doelpunt weeral weg is. Een les in afwerking en killerinstinct kweken is nodig.
Op naar het laatste kwartje dan. Minderhout treft hierin nog de paal en vergeet nog te scoren, terwijl bij ons weer vooral geharrewar voor doel geen goal oplevert. Vince geeuwt alsof het een slaapverwekkende partij is, maar dat is het allerminst. Jammer dat we niet dé goalgetter in huis hebben, want we verdienen vandaag echt wel een doelpuntje.
Voor de eindstand geloven hulpcoach David die 3-1 noteert en de vrije trap van Gus dus toch als geldig doelpunt registreert. Het was weer een leerrijke wedstrijd: leren knokken, leren de duels aangaan, veerkracht tonen, zich niet laten doen,… veel geleerd dus en dat allemaal in de vakantie. Ohja, de woordenschatles van David zullen we maar vergeten zeker?
Groeten
Tim
