Voor één van de trainers, naar eigen zeggen is hij T4, telt er in een seizoen maar één match: de wedstrijd tegen Nieuwmoer. Na de blammage in de heenwedstrijd wil hij niets aan het toeval overlaten. Gedurende heel de week is hij bezig met deze clash. Van berichtjes naar collega-trainers en verslaggever, langs selectieperikelen tot het inspiratie zoeken op menig sportwebsite. Vlak voor de wedstrijd spoort hij onderstaande verslaggever aan om mee te coachen, zodat hij zelf de scheidsrechter kan zijn. Is dat om niets aan het toeval over te laten en in te kunnen grijpen als scheids wanneer nodig? Achteraf zou blijken dat het om de drie bonnetjes te doen is…
“Ik denk dat we best aan deze kant beginnen, want de wind staat zo.” (waarna een gebaar volgt om de windrichting aan te geven) Oké, we spelen volgens D.V. eerst met de wind in de rug om in het eerste deel van de wedstrijd het verschil al te maken.
Het tactisch plan van coach Benny wordt uit de doeken gedaan: de wissels, de looplijnen en enkele rood-zwarte tegenstanders worden benoemd. Ondanks de stevige waarschuwingen is het toch Nieuwmoer dat als eerste aan de goal komt. Ze treffen meteen de paal. Van een wake-up-call gesproken! Dat is meteen het startschot voor de wedstrijd van onze U10-toppers. Na goed doorzetten ziet Mats Gus vrijlopen: hij scoort de 1-0. Dat geeft moed en Lander gaat druk zetten in de rechterhoek van het veld; hij onderschept de bal en vindt ook Gus. In de draai kan hij met een sleepbeweging met links de 2-0 scoren. In het eerste kwart creëren we nog kansen, maar we willen iets teveel zelf voor het succes gaan: pogingen van Joppe, Gus, Mats en Emma worden afgeblokt of gaan naast. Verdedigend vangen we de bezoekers collectief sterk op. In het eerste kwart moet onze T4, aka arbiter vandaag zoals gezegd, al twee keer de veters van een Nieuwmoerse schoen strikken.
Het tweede kwart start ook fel. Stef jaagt stevig door waarna Joppe met een gekruist schot de 3-0 kan binnen trappen. Een goede corner van Emma valt voor de voet van Mats, maar zijn schot treft de paal. Ook Joppe treft diezelfde paal nadat Gus zich kon doorzetten op de linkse flank. Na iets te afwachtend verdedigen komt Nieuwmoer terug in de match: 3-1. Het schudt onze sjotters weer wakker. Opnieuw moet de scheidsrechter een bezoekende schoen vastmaken. Volgens ons overweegt hij even de linkse aan de rechtse te knopen, maar hij kan zich toch bedwingen. De volgende aanvalsgolf gaat langs Vince, maar zijn schot wordt afgeweken tot een hoekschop. Emma trapt die weer goed en een bezoekende verdediger verlengt de bal ongelukkig in eigen doel: 4-1 halfweg.
“Dat is hier nog niet gespeeld hé!” Na de richtlijnen van coach Benny laat ook de scheids-T4 van zich horen. En dat hebben de paarse rakkers goed begrepen. Na een corner van Vince kan Gus de 5-1 binnen tikken. Daarna zijn er nog verschillende kansen voor Mats, Emma, Vince, Louîz en Gus, maar Nieuwmoerse benen, een goede keeper en de lat houden de stand hetzelfde. Twan en Louîz lopen achteraan alle gaten dicht en durven geregeld mee oprukken. Warre komt uit waar nodig, maar beleeft al bij al een vrij rustige middag.
Tijdens de laatste pauze oefent Stef al even zijn radslag voor ’t geval hij dadelijk zou scoren… In twee tijden kan Gus in het laatste kwart al snel zijn vierde van de ochtend scoren: 6-1. Het geeft hem vleugels want zijn volgende poging is een schot van heel ver. De vingertoppen van de keeper duwen zijn zotte poging nog net op en over de lat. Pogingen van Emma, Stef en Joppe hebben voorlopig niet het gewenste resultaat. Ook een schot(je) van Mats en Vince geraakt niet tot tegen de touwen. Aan de overkant kan Warre met de voet nog een gepaste redding uitvoeren. Stef wordt uiteindelijk toch beloond voor zijn actieve doorjagen. Hij kan alleen doorgaan en beheerst afwerken: 7-1 en na wat aandringen toch een halve radslag. Dat is ook de eindstand, want helemaal in het slot kan Vince op Wout Faes’wijze (die inspiratie zag hij vrijdagavond in de wedstrijd van de Rode Duivels tegen Zweden) de bal nog van de lijn halen. Volgens menig Nieuwmoerse supporter en speler is de bal over de lijn, maar onze T4-arbiter zwaait minutenlang naar iedereen die voorbijkomt in de Steenovenstraat; voor hem het signaal om aan te geven dat het geen doelpunt was. Tot drie uur na de wedstrijd wordt nog geopperd om het toch goed te keuren, maar met Wout Van Aert-inspiratie antwoordt D.V. met de gevleugelde woorden: “Ik moet just niks.”
Dit was een goede wedstrijd, met naar het einde toe iets teveel individuele acties i.p.v. tiki-taka-voetbal. De hoofdrol vandaag was weggelegd voor D.V., onze T4 alias arbiter. Onze T4 is dus niet alleen trainer, begeleider of motivator. In de wandelgangen wordt gefluisterd dat hij nu ook een scheidsrechtercursus gaat volgen (volgens ons is dat vooral om het aantal bonnekes te doen, want stel je voor dat je trakteert maar zelf geen geld bij hebt…). Bovendien zou hij rondlopen met een aanbieding van PSG, maar dat wil de Franse kampioen vooralsnog niet zelf bevestigen. Wordt vermoedelijk vervolgd…
Groeten
Tim
