Batterijen opgeladen?
Coach Jan kan voor de uitwedstrijd aan de Rustoordlei beroep doen op 7 spelers (Warre, Mats, Litse, Matthias, Joppe, Lander en Gus) die gelukkig worden aangevuld met U12-toppers Lou en Corneel (die net al een wedstrijd gespeeld hebben!). Ook wordt hij bijgestaan door T2 Jimmy en T3/keeperstrainer Benny.
Bij het toekomen van de journalist blijkt de tussenstand na het eerste deel van 20 minuten reeds 4-0 te zijn in het voordeel van thuisploeg Mariaburg. Volgens enkele supporters is deze tussenstand ook meer dan terecht. De zon scheen al wel vanaf de opwarming, maar op het veld kwamen er nog maar weinig straaltjes energie door bij onze boys. Of het er iets mee te maken heeft, kan ondertekende moeilijk zelf bevestigen, maar het daaropvolgende deel neemt onze paarse U13-ploeg het heft in handen. Alsof er zonnepanelen in hun truitjes waren verwerkt, zijn de batterijen nu duidelijk opgeladen na die eerste 20 minuten onder de Brasschaatse zon. Al na enkele minuten is het prijs. Lou krijgt de bal centraal aangespeeld, draait weg en lanceert Gus op de linkerflank. Hij kapt zijn man uit en schuift de aansluitingstreffer onder de keeper. Weinig gejuich bij de spelers zelf en snel terug naar de eigen helft want misschien liggen hier toch nog kansen… Met die goal zet hij de supporters wel terug onder stroom. Niet veel later hangt de hoogspanning helemaal over het Mariaburgse kunstgras.. Gus zet zich door over de linkerflank, komt weer naar binnen en kan opnieuw de bal laag in doel trappen: 4-2 halfweg.
Na de kantwissel verhuizen de supporters niet mee naar de overkant. Ze verkiezen een verfrissend drankje i.p.v. ‘met de aanval mee te gaan’. Ligt het daaraan of hebben die zonnepanelen toch niet voldoende hun werk gedaan? Moeten we dan toch een thuisbatterij overwegen? Het lijkt of de thuisploeg wél voldoende energie in hun powerbank heeft zitten. In het derde deel probeert paars-wit nog wel, maar het energiepijl van onze sjotters is toch aan het dalen. Na de 5-2 vallen nog drie vermijdbare doelpunten: twee maal kan een wit-blauwe speler vrij inkoppen na een corner en vrije trap. De 8-2 is een mooi uitgevoetbalde actie waar we niets tegenin kunnen brengen. Is de zekering gesprongen van onze energie-installatie?
Ietwat verrassend geeft coach Jan er de brui aan. Moet hij ook gaan opladen? Als de coach halverwege de wedstrijd opstapt (of opgeeft?), wat moeten de spelers dan nog doen? (Voor de volledigheid: de coach had nog andere verplichtingen, nvdr.) Ook verrassend voor de supporters is dat er nóg 20 minuten gespeeld moeten worden. Dat wordt pompen of helemaal verzuipen. Was het door het toegesnelde water dat afgevaardigde Finn (of was het de mama?) bracht dat ze helemaal verzopen? Wie zal het zeggen… Na weer een stilstaande fase valt de 9-2 (met enkele reuzen op het veld leek het alsof wij maar met mini-panelen speelden), de 10-2 is een misverstand tussen Lander en Warre (ook dat kon er nog wel bij vandaag), de 11, 12 en 13-2 zijn onhoudbare schoten van onze industriële tegenstander. De knoopcellen van onze spelers blijken echt onvoldoende. We komen overal een stapje te laat. . Toch noteren we ook nog enkele kansen voor onze U13-sjotters. Mats trapt onbesuisd over, Lou krijgt vanuit een scherpe hoek de bal ook niet tussen de palen en twee pogingen van Corneel worden door de thuisdoelman gepakt.
Het was 400 volt tegen 220 volt, een elektriciteitscentrale tegen te weinig opgeladen batterijen, volle powerbanks tegen bijna lege AA’tjes. Laat ons goed opladen tegen volgende week en er dan weer terug vol energie tegenaan gaan!
